Newletters - RadioSpi3

 

 

Neen ik ga mijn spiritueel testament niet schrijven, maar het is wel in februari 2018 dertig jaar geleden dat Benjamin Creme in ons centrum ‘De Vrije Mens’ zijn laatste lezing en transmissiemeditatie op Belgische bodem heeft gegeven. Er waren toen een 130 personen zowel Vlamingen als Franstaligen en vandaag denk ik: “Waar zijn die allemaal gebleven?” “Wat hebben die in godsnaam met die informatie gedaan?”

Ik had de heer Creme al ontmoet in februari 1980, net toen ik terug was uit Spanje waar ik gedurende twee jaar met andere Belgen aan een alternatief en creatief meditatie- en leefcentrum had gewerkt. Ik had al enkele boeken van ondermeer Spalding en Alice Bailey over het bestaan van de Meesters van Wijsheid gelezen en na die lezing van Creme in een klein Brussels centrum, vielen de laatste stukjes van de puzzel in mekaar. Ik wist het zeker: de rest van dit en volgende levens zou ik besteden aan het helpen bij wereldverandering, een nieuwe geboorte van de mens in een nieuw tijdperk en de terugkeer van de Christus en de Meesters van Wijsheid.

 

Naïef als ik was, dacht ik dat iedereen die een beetje spiritualiteit begreep, hieraan zou meehelpen of althans het idee genegen zijn. Maar de ontnuchtering kwam vrij snel. Ik had het al eerder opgemerkt maar nu werd het helemaal duidelijk: de meesten die zich onderdompelen in de new age en zogenaamd spirituele activiteiten en objecten, zijn niet echt geïnteresseerd in wereldverandering, maar in zelf guru spelen of op zoek zijn naar een niche om objecten en diensten te verkopen.

 

Het vroeg me jaren studie en geduld om te begrijpen hoe ontwikkeling nu echt in mekaar zit en te aanvaarden dat velen ‘geroepen’ worden, maar weinigen ‘antwoorden’. Iedereen heeft wel enkele uitvluchten om te blijven zitten waar hij of zij het liefst vertoeft en als compensatie in de vrije tijd wat aan welzijn, persoonlijke ontwikkeling en spiritualiteit te doen, maar dat zal de wereld niet echt vooruit helpen. Uiteindelijk, zijn degenen die echt werken voor het verbeteren van de wereld, in welk domein ook, niet zo talrijk.

 

In onze moderne beschaving die bol staat van onevenwichten, onrechtvaardigheid, oorlog, honger, leugen en individualistisch streven, meestal voor egoïstische voldoening, maar  hier en daar toch ook tekenen van zin voor empathie, schoonheid en moed vertoont, moeten we toegeven dat welzijn slechts een wensdroom is. Ook de superrijken en zij die alles bezitten om vrij te zijn, zijn niet steeds gelukkig, zegt men. Geld en bezit helpen soms, maar zijn geen garantie. Ondanks de bedrieglijke beloften van de reclame en de miljarden die aan welzijn besteed worden, is de echte innerlijke opleving zelden van lange duur. Het zoeken naar vertier in de alles overheersende ontspanningsindustrie leidt vaak slechts tot kortstondige illusies en ontgoocheling. Er is iets dat ontbreekt, iets wat ons allemaal samenbrengt om gelukkig te kunnen zijn en ons in staat stelt hogere doelen te ambiëren.

 

De informatie dat Maitreya, de wereldleraar en Christus, de Meester van de Meesters onder ons is om ons weer op het aloude pad van ontwikkeling te helpen en naar echte oplossingen, samenwerken en samen delen toe te werken, zou zo’n collectief idee kunnen zijn om ons aan op te trekken, om beter ons best te doen en de moed te vinden ons nu eindelijk met de essentie te gaan bezighouden. De begoocheling die vaak pseudo-spiritualiteit uitstraalt maakt het duidelijk moeilijk om die essentie te vatten. In de New Age-commercie pamperen mensen zich suf. In religieuze kringen zien we fanatisme en zelfgenoegzaamheid floreren. En bij degenen die in niets geloven tenzij in vergelijkend en zogenaamd wetenschappelijk denken leiden de myriaden uiteenlopende opinies ook zelden tot steekhoudende visionaire toekomstprojecten. Hun pragmatisme leidt vaak ook tot cynisme en het steriele ‘geprotesteer en gediscussieer’ over wantoestanden, maar waarvan ze zelf niet geloven dat er definitieve antwoorden en oplossingen voor te vinden zijn.

 

Helaas ook de leringen van de Eeuwige Wijsheid en de oproep van de Meesters en Maitreya om onszelf ‘out of the picture’ te zetten en te trachten te dienen op een onpersoonlijke, onthechte manier wordt vandaag nog in grote mate afgewezen. De mens bevindt zich nog steeds in de overgangstijd begiftigd met erg onduidelijke en onpraktische idealen. Het is de aanleiding dat velen dan maar trachten zo veel mogelijk naar persoonlijk welzijn te streven. Maar dat streven in competitie en rivaliteit zijn slechts de uitingen van het niet geloven in een wereld van geluk en overvloed voor iedereen.

 

Het persoonlijk realiseren van welzijn kan trouwens nooit echt lukken. Meditatie en dienen zijn nu éénmaal de enige hefbomen naar werkelijke ontwikkeling en toegang tot het inwijdingsproces. En er zijn geen formules of cursussen voor: het gebeurt ‘van binnen’  en is voor iedereen anders.

 

Radio SPI maakt sinds een aantal jaren regelmatig korte programma’s om de actualiteit op een alternatieve manier te helpen lezen. We doen dat gratis en dat is een trendbreuk in de huidige commerciële wereld van vraag en aanbod waaraan ook nogal wat New Age adepten en persoonlijke ontwikkelingsbedrijfjes lustig meedingen naar de sympathie en de centjes van steeds meer zoekende mensen naar het ware geluk. Vreemd toch want ze noemen zich allemaal spiritueel.

 

Velen beseffen het misschien nog niet, maar persoonlijke ontwikkeling behoort NIET tot het domein en het takenpakket van wereldleraar Maitreya en de Meesters en hun discipelen. Voor hen gaat het om het bewerkstelligen van het welzijn voor iedereen en dat zal voor het watermantijdperk via de politieke en economische wereld tot stand worden gebracht.

 

Dat vraagt een andere inzet en een complete mentaliteitsverandering, een diepgaande revolutie, zoals Krishnamurti het verwoordde. Niet met geweld, niet met ingewikkelde rituelen en esoterische kennis, maar met het hart en het hoofd in evenwicht en onzelfzuchtige dienst. Oprechte persoonlijke studie van de juiste literatuur zoals Alice Bailey en Benjamin Creme wordt veel te weinig beoefend en gelezen. Maar zelfs met het juiste studiemateriaal leidt gebrek aan kennis en bewustzijn tot heel verschillende interpretaties. Kijk hoe ideologieën mekaar in het haar zitten en vooral onjuiste dogma’s en pietluttigheden aan de basis liggen van heel wat leed en onenigheid.

 

Wat vandaag ontbreekt is het frequenter samenkomen en samen ZIJN van met één hart denkende groepen. Niet vanuit hun eigenbelang en met scheiding verwekkende overtuigingen en opinies.  Ontwikkeling is logisch en meer dan wetenschappelijk pragmatisch, maar begoocheling en illusie waaraan we allemaal onderhevig zijn, maakt de uitkomst en de opinievorming erg dubieus. Inzicht in de werkelijke plannen van onze Logos, Shamballa en de Hiërarchie en het begrijpen van de echte voorschriften voor discipelen, zijn nog een verre droom voor de algemene mensheid, die nog te veel het Godsaspect in haar transcendentie en niet als immanent in zichzelf kan ervaren. Het is ook niet voor niets dat de Meesters en Maitreya aan Benjamin Creme hebben gevraagd geen organisatie of een Nieuwe Godsdienst te stichten, maar slechts te praten in  simpele bewoordingen als ‘samen delen’ en ‘samenwerking’. En zelfs dat kan de mens vandaag amper vatten. Maar er is vooruitgang werd gezegd. De ontwikkeling heeft een punt bereikt dat deze optie sinds het einde van de tweede wereldoorlog en meer recent sinds 1977 mogelijk wordt geacht.  

 

Helena Blavatsky maakte voor het eerst in het westen het bestaan van de Geestelijke Hiërarchie bekend. Alice Bailey en de Tibetaanse Meester Djwahl Khul brachten het studiemateriaal voor deze generaties aan. Benjamin Creme is de aankondiger geweest van hun aanwezigheid sinds 1977. En kijk hoe de media en de mens sindsdien is omgegaan met die informatie. De desinformatie van 2000 jaar en een erg éénzijdig materialistische kijk van de moderne ontwikkeling naast de aanwezigheid van de nog steeds erg emotionele Atlantische bewustzijnstoestand van de huidige mensheid, maken zelfs die simpele aanvaarding van hun aanwezigheid praktisch onmogelijk te geloven, laat staan om te begrijpen. Nochtans de getuigenissen en fysische bewijzen zijn legio. Wie de website en magazine van Share Nederland volgt www.sharenl.org weet waarover ik spreek.

 

Naast live programma’s elke veertien dagen op vrijdag, zondag, dinsdag en donderdag via deze website www.radiospi.be zijn er ook permanent te beluisteren podcasts van eerder uitzendingen.

 

Rond Kerstmis-Nieuwjaar en Pasen laten we wat uitgebreider van ons horen, maar ook via Facebook en Twitter kondigen we de programma’s aan. Naast centra voor persoonlijke ontwikkeling en aanverwante trachten we ook enkele keren per jaar politici en media op de hoogte te brengen.

 

Sinds vorig jaar tracht Radio SPI ook éénmaal per jaar een zomerzonnewende te organiseren, om zoals ik eerder zei gewoon SAMEN te zijn in stille meditatie. Dit jaar zal dat doorgaan op zondag 24 juni 2018 binnen de abdij en in het park van de Oude Abdij van Kortenberg.

 

Radio SPI hoopt op uw talrijke aanwezigheid. Men zegge het voort.

 

Hugo Van den dries