Diogenes is terug...
Diogenes laat in dit deel 2 vanuit Leuven, zijn licht schijnen over een belangrijk thema dat je aangaat: jij..
Wat is jouw positie in je gemeenschap, in je stad, je land, de wereld,? Wat is jouw betrokkenheid en verantwoordelijkheid om je omgeving, familie en vrienden mee te nemen en te betrekken bij die unieke ontdekkingsreis die je leven is? Ben je geïnteresseerd in het mysterie van jouw leven of laat je je eerder drijven op de golven van je emoties en de doordeweekse plichtplegingen en ontspanningsmomenten die zich aandienen of die je bij gebrek aan alternatieven bewust opzoekt?
Al wil ik dat woord ‘bewust’ direct terug nemen. Want we leven niet bewust. We laten ons bij gebrek aan kennis van onze ziel en de wereld waarin we leven meedrijven met de conditioneringen en overgeleverde of aangeleerde gedragingen uit onze omgeving en onze tijd. We baseren ons op wat we geleerd hebben van onze ouders, op school, uit boeken, uit opinies van anderen, uit wat de wetenschappers, experten en media ons zeggen te moeten geloven als informatief WAAR. Om die reden ben ik hier ook op het Monseigneur Ladeuzeplein voor de Universitaire bibliotheek van KULeuven. Want wetenschap is weten van het schap, en dus niet echt zelf weten of ervaring over iets hebben. We moeten er ons bewust van worden dat wat geweten is en onderwezen wordt slechts een tijdelijke kennis is waartoe de mens op dit moment in staat is om verstandelijk te begrijpen, maar het is geen intrinsieke kennis of ervaring van jezelf over wat werkelijk is. De algemeen aanvaarde kennis van een land is slechts een tijdelijke toestand van het op dat moment levende collectief bewustzijn met al zijn beperkingen, en historisch gegroeide vooroordelen en premissen.
Het grote deel van de mensen leeft met haar beslommeringen, drama’s en pleziertjes van de materiële en emotionele wereld. Velen doen hun best om uit de problemen te blijven. Anderen slagen daar iets minder in. En het moet gezegd: de wereld en het dagelijkse leven baadt helaas niet in die paradijselijke toestand waar iedereen van droomt, maar, en dat moet ook gezegd worden, waaraan weinigen tijd en moeite besteden om daar verandering in te brengen. Collectief is de wereld een zootje ongeregeld, waarin hypocrisie, competitie, zelfzucht, narcisisme, eigenbelang, zowel persoonlijk, als corporatief, nationaal en de in machtsblokken verdeelde wereld, de overhand heeft.
Maar uit de geschiedenis blijkt ook dat er prachtige dingen worden gerealiseerd en individuen boven hun kleine egoïstische zelf kunnen uitgroeien. We moeten dus blijven hoop koesteren want iedere nieuwe generatie brengt nieuwe inzichten.
Wat is nu het alternatief ? Het wordt misschien minder beseft dat velen in de geschiedenis van het menselijke ras door de tijd gereisd hebben en de beperkte gangbare kennis over de cyclus van leven en dood achter zich hebben gelaten. Ze hebben esoterische en occulte kennis en ervaring opgedaan over wie ze werkelijk zijn, wat het leven is en waar het voor dient.
Esoterisch gezien zijn we allemaal zielen in incarnatie, die hier telkens zijn om nieuwe persoonlijke lessen te leren en om de mysteries van het leven te doorgronden, maar ook om volgens een welbepaald plan een ontwikkeling tot stand te brengen, individueel en collectief.
In die zin is Diogenes’ zoektocht naar ware mensen niet zinloos. Probleem is echter dat te weinig mensen zich bewust zijn van hun uniciteit en van het potentieel dat in hen sluimert om ontdekt te worden en om tot uiting te brengen, namelijk hun ziele-eigenschappen. Maar natuurlijk daarom precies moet men zich eerst bewust worden van zijn eigen ziel.
En dan is er nog het grote plaatje, waar zo weinigen zich bewust van zijn. Ieder mens is als een molecule in een groter esoterisch leven, onze Logos, of waar het woord God naar verwijst waarschijnlijk, hoewel dat begrip heel slecht begrepen en onderwezen wordt door de godsdiensten.
Daarom ook is het idee van volledige vrijheid en zich laten leiden door toeval en goesting heel nefast voor onze ontwikkeling en leidt het tot de wereld zoals die vandaag is: namelijk rampzalig met oorlogen, onderdrukking, misbruiken, uitputten van de wereldmiddelen, en uiteindelijk ook nutteloos lijden van veel mensen omdat we denken om het even wat te mogen doen. Het zoeken naar welzijn en vertier komt daarom gewoon neer op navelstaarderij. Dit kan zo niet meer verder.
De mens moet evolueren naar meer respect voor het leven, de planeet en dus ook voor zichzelf. Zichzelf bij manier van spreken een echte kans leren geven. Het lijkt misschien eigenaardig maar weinig mensen respecteren hun diepere (ziele)geaardheid. Het is niet voor niks dat er vandaag in rijke landen veel depressie, burn-out, drugs- en drankverslaving en een hele rits beschavingsziekten woekeren. Men leeft immers buiten zichzelf. De nieuwe bewustwording, die het Waterman tijdperk zal stimuleren zal uiteindelijk moeten leiden tot juiste menselijke verhoudingen, een juiste verhouding tot zichzelf, een ongekende creativiteit, respect voor elkaar én wereldwijd tussen de landen. Dat alles zal een transformatie teweeg brengen die vandaag met wetten, halfbakken overeenkomsten, concurrentie, criminaliteit en oorlog voor utopisch en onmogelijk wordt aanzien.
Is dit alles een “ver-van-mijn-bed-show” voor jou? Vergis je niet. Het belangt ieder van ons aan. Het is zelfs ieders verantwoordelijkheid om er zich bewust van te worden en er naar te leren leven. Dit is de ontbrekende schakel in je leven als je jezelf niet goed in je vel voelt. Want wie zichzelf is en zichzelf kent (het Griekse gnothi seauton van het orakel in Delphi) kan misschien wel gefrustreerd zijn omdat de verandering zo traag gaat, maar je zal ophouden te doen wat je niet echt wilt en dan kan je ook niet ongelukkig of depressief meer worden of de schuld aan anderen of god of de wereld geven voor eventuele mislukkingen in je leven. “Vreugde is een goddelijk aspect en zit in jezelf. Liefde en Vreugde zijn een lichtend pad dat leidt naar je Bron”, zegt Maitreya, de Christus.
Diogenes groet je….
Wat is jouw positie in je gemeenschap, in je stad, je land, de wereld,? Wat is jouw betrokkenheid en verantwoordelijkheid om je omgeving, familie en vrienden mee te nemen en te betrekken bij die unieke ontdekkingsreis die je leven is? Ben je geïnteresseerd in het mysterie van jouw leven of laat je je eerder drijven op de golven van je emoties en de doordeweekse plichtplegingen en ontspanningsmomenten die zich aandienen of die je bij gebrek aan alternatieven bewust opzoekt?
Al wil ik dat woord ‘bewust’ direct terug nemen. Want we leven niet bewust. We laten ons bij gebrek aan kennis van onze ziel en de wereld waarin we leven meedrijven met de conditioneringen en overgeleverde of aangeleerde gedragingen uit onze omgeving en onze tijd. We baseren ons op wat we geleerd hebben van onze ouders, op school, uit boeken, uit opinies van anderen, uit wat de wetenschappers, experten en media ons zeggen te moeten geloven als informatief WAAR. Om die reden ben ik hier ook op het Monseigneur Ladeuzeplein voor de Universitaire bibliotheek van KULeuven. Want wetenschap is weten van het schap, en dus niet echt zelf weten of ervaring over iets hebben. We moeten er ons bewust van worden dat wat geweten is en onderwezen wordt slechts een tijdelijke kennis is waartoe de mens op dit moment in staat is om verstandelijk te begrijpen, maar het is geen intrinsieke kennis of ervaring van jezelf over wat werkelijk is. De algemeen aanvaarde kennis van een land is slechts een tijdelijke toestand van het op dat moment levende collectief bewustzijn met al zijn beperkingen, en historisch gegroeide vooroordelen en premissen.
Het grote deel van de mensen leeft met haar beslommeringen, drama’s en pleziertjes van de materiële en emotionele wereld. Velen doen hun best om uit de problemen te blijven. Anderen slagen daar iets minder in. En het moet gezegd: de wereld en het dagelijkse leven baadt helaas niet in die paradijselijke toestand waar iedereen van droomt, maar, en dat moet ook gezegd worden, waaraan weinigen tijd en moeite besteden om daar verandering in te brengen. Collectief is de wereld een zootje ongeregeld, waarin hypocrisie, competitie, zelfzucht, narcisisme, eigenbelang, zowel persoonlijk, als corporatief, nationaal en de in machtsblokken verdeelde wereld, de overhand heeft.
Maar uit de geschiedenis blijkt ook dat er prachtige dingen worden gerealiseerd en individuen boven hun kleine egoïstische zelf kunnen uitgroeien. We moeten dus blijven hoop koesteren want iedere nieuwe generatie brengt nieuwe inzichten.
Wat is nu het alternatief ? Het wordt misschien minder beseft dat velen in de geschiedenis van het menselijke ras door de tijd gereisd hebben en de beperkte gangbare kennis over de cyclus van leven en dood achter zich hebben gelaten. Ze hebben esoterische en occulte kennis en ervaring opgedaan over wie ze werkelijk zijn, wat het leven is en waar het voor dient.
Esoterisch gezien zijn we allemaal zielen in incarnatie, die hier telkens zijn om nieuwe persoonlijke lessen te leren en om de mysteries van het leven te doorgronden, maar ook om volgens een welbepaald plan een ontwikkeling tot stand te brengen, individueel en collectief.
In die zin is Diogenes’ zoektocht naar ware mensen niet zinloos. Probleem is echter dat te weinig mensen zich bewust zijn van hun uniciteit en van het potentieel dat in hen sluimert om ontdekt te worden en om tot uiting te brengen, namelijk hun ziele-eigenschappen. Maar natuurlijk daarom precies moet men zich eerst bewust worden van zijn eigen ziel.
En dan is er nog het grote plaatje, waar zo weinigen zich bewust van zijn. Ieder mens is als een molecule in een groter esoterisch leven, onze Logos, of waar het woord God naar verwijst waarschijnlijk, hoewel dat begrip heel slecht begrepen en onderwezen wordt door de godsdiensten.
Daarom ook is het idee van volledige vrijheid en zich laten leiden door toeval en goesting heel nefast voor onze ontwikkeling en leidt het tot de wereld zoals die vandaag is: namelijk rampzalig met oorlogen, onderdrukking, misbruiken, uitputten van de wereldmiddelen, en uiteindelijk ook nutteloos lijden van veel mensen omdat we denken om het even wat te mogen doen. Het zoeken naar welzijn en vertier komt daarom gewoon neer op navelstaarderij. Dit kan zo niet meer verder.
De mens moet evolueren naar meer respect voor het leven, de planeet en dus ook voor zichzelf. Zichzelf bij manier van spreken een echte kans leren geven. Het lijkt misschien eigenaardig maar weinig mensen respecteren hun diepere (ziele)geaardheid. Het is niet voor niks dat er vandaag in rijke landen veel depressie, burn-out, drugs- en drankverslaving en een hele rits beschavingsziekten woekeren. Men leeft immers buiten zichzelf. De nieuwe bewustwording, die het Waterman tijdperk zal stimuleren zal uiteindelijk moeten leiden tot juiste menselijke verhoudingen, een juiste verhouding tot zichzelf, een ongekende creativiteit, respect voor elkaar én wereldwijd tussen de landen. Dat alles zal een transformatie teweeg brengen die vandaag met wetten, halfbakken overeenkomsten, concurrentie, criminaliteit en oorlog voor utopisch en onmogelijk wordt aanzien.
Is dit alles een “ver-van-mijn-bed-show” voor jou? Vergis je niet. Het belangt ieder van ons aan. Het is zelfs ieders verantwoordelijkheid om er zich bewust van te worden en er naar te leren leven. Dit is de ontbrekende schakel in je leven als je jezelf niet goed in je vel voelt. Want wie zichzelf is en zichzelf kent (het Griekse gnothi seauton van het orakel in Delphi) kan misschien wel gefrustreerd zijn omdat de verandering zo traag gaat, maar je zal ophouden te doen wat je niet echt wilt en dan kan je ook niet ongelukkig of depressief meer worden of de schuld aan anderen of god of de wereld geven voor eventuele mislukkingen in je leven. “Vreugde is een goddelijk aspect en zit in jezelf. Liefde en Vreugde zijn een lichtend pad dat leidt naar je Bron”, zegt Maitreya, de Christus.
Diogenes groet je….
Hugo Van den dries | 31/12/2023
