Wees niet bang van de inhoud van de programma's van radio SPI
Gepubliceerd door Hugo Van den dries in webredactie · woensdag 08 jan 2025 · 10:45
Radio SPI wil graag wat meer uitleg geven over zijn programma 'Monday Speakers Corner', op maandag uiteraard. De benadering van gangbare ideeën en moderne tussen haakjes realiteit, ik zou liever zeggen schijnbare realiteit of begoochelende werkelijkheid. Nu, de benadering van Radio SPI van die werkelijkheid in de programma's, vooral op maandagavond in 'Monday Speakers Corner', zal van de luisteraar waarschijnlijk wat aanpassingsvermogen vergen.
Wees ook niet te snel gechoqueerd. Ik denk dat u wat moet gewoon worden aan de directe en onomwonden manier waarop we de realiteit en denkpistes verwoorden. Ik vind dat het vandaag niet meer kan om te politiek correct te zijn en niemand te willen kwetsen.
We kwetsen voortdurend het leven en ook onszelf, onze ziel, onze zielenopdracht, de planeet en andersdenkenden, dus laten we niet flauw doen. We mogen de waarheid ook eens in ons gezicht worden gegooid, ook al doet die pijn. We leven immers op de rand van de afgrond met een planeet die ziek is, economische structuren die misdadig zijn, een politieke wereld die blijft inzetten op achterhaalde structuren en werkwijze en uiteindelijk academische wetenschappen en media die doof zijn voor een grotere werkelijkheid van het leven die ze tot nog toe niet kende, maar ook geen inspanning voor hebben gedaan om ze te leren begrijpen.
Kortom, we kunnen absoluut niet verder gaan met dat tunnelvisie denken. Share International, bij monde van Benjamin Creme en de medewerkers in vele landen in de wereld, proberen al 40 jaar lang iets duidelijk te maken aan wie het wil horen. Sinds Helena Blavatsky vanaf 1875 heeft bekendgemaakt dat er zoiets is als de meesters van wijsheid en een planetaire geestelijke hiërarchie en dat een van de meesters, de meester Djwal Khul, via Alice Bailey vanaf de jaren 20 in de vorige eeuw tot halfweg de jaren 40 die leringen en kennis verder hebben uitgedragen, zou het einde van de oorlog officieel het begin van een nieuwe levenswijze inluiden.
Maitreya heeft in 1945 gezegd dat hij zelf zou komen, hij maakte dat bekend via het boek van Alice Bailey, het naar buiten treden van de geestelijke hiërarchie en in 1977 was het dan zover. Ondertussen is er al veel water naar de zee gevloeid en veel tijd verloren gegaan en eigenlijk is dat niet om te lachen. 40 jaar is rijkelijk lang, veel te lang en ik moet hierbij altijd denken aan 'Blowing in de Wind' van Bob Dylan en vraag me steeds af, hoeveel nutteloze doden er al geweest zijn en nog moeten bijkomen, hoelang moeten mensen nog nutteloos lijden en in onzekerheid leven in deze eigengereide wereld van persoonlijke ambities waar investeringen en financieel rendement hoger schijnen te staan aangeschreven dan het leven zelf, behalve als dat van onszelf in gevaar is natuurlijk.
Als reactie op de vele problemen in de wereld is het uiteraard gemakkelijker voor het ego van politici om voortdurend pompier te spelen en brandjes te blussen. Als het aanslaat bij de bevolking is dat een goed punt en een bank vooruit, maar dat heet korte termijn denken toch? De bevolking, de burgers, vragen natuurlijk om op korte termijn gerustgesteld te worden. Maar hoe gaan ze reageren als ze ontdekken dat met wat openheid, inspanning, moed en minder kortzichtigheid ze al veel langer hadden gekregen waar ze recht op hadden? Velen zijn niet bij machten om heel ver in de toekomst te kijken.
Ze wachten op leiding. Helaas is de ontwikkeling van het mensenras op een punt dat mensen niet door de mist kunnen heen kijken die de geschiedenis en de gangbare informatie aan hen opdringt. Onze wetenschap staat niet ver wat de kennis van het leven betreft.
We weten nog steeds niet wie we zijn en wat we hier komen doen. We gaan voortdurend af op de gevolgen en zien zelden de werkelijke oorzaken. We zien onze eigen hand niet in de gevolgen die we in gang hebben gezet en op die manier wordt het leven een onrechtvaardige, nutteloze ervaring en depressies en verbitterde, zwoegende mensen een logisch verschijnsel naast onbereikbare idealen waarvan de meesten betwijfelen of ze ooit realiseerbaar zijn.
Dat is natuurlijk een houding die om problemen en morele neergang vraagt. Een wereld zonder hoop op beterschap is een dode wereld of een wereld in staat van gevaar waarin egoïsme, competitie en gebrek aan verantwoordelijkheidszin geneigd zijn de overhand te nemen. De wereld is dus toe aan een ultieme bezinning en ze zal haar inspiratie hoger moeten gaan zoeken dan het gebied waar we de problemen creëren.
De ecologische neergang, uitbreiding van de conflicten en gevaar voor terrorisme tot binnen onze grenzen zijn te groot om slechts reactief te zijn, protectionistische maatregelen te nemen en bovendien geweld met geweld te willen vergelden. De toestand vandaag is als de veelkoppige Hydra, het monster uit de Griekse mythologie waarmee Hercules de strijd aangaat in een van zijn twaalf werken. Hercules staat voor de werelddiscipel en de problemen van begoocheling waarmee hij of zij in incarnatie heeft af te rekenen.
Telkens hij een hoofd afhakte kwamen er twee bij. De betekenis ervan is dat je emoties en slechte gewoonten niet kan bestrijden door zich tegen te verzetten. Hercules lokte uiteindelijk de Hydra naar het zonlicht wat staat voor de geest en de ziel en op die manier loste zich het probleem op.
Maar dat geldt evenzeer voor de maatschappelijke problemen van vandaag. De oplossingen van onze problemen en kennis van het leven zal niet gevonden worden door ruimtesondes naar Mars te sturen of door excessief dure constructies te bouwen om de zwarte materie in de ruimte te doorgronden zoals we dat apparaat kennen in de buurt van Genève in Zwitserland is gebouwd ondergronds. Zolang we God als iets buiten onszelf zullen zien of helemaal geen godsaspect willen betrekken in onze levensvisies, zullen we er niet veel van bakken denk ik om het leven zinvol en vreugdevol te maken.
En dat bedoel ik voor iedereen op deze aarde, niet enkel voor de happy few die zich soms zien als uitverkorenen voor het goede leven, voor het goede vrije leven waar de meeste mensen maar kunnen van dromen. Er wordt veel technische vooruitgang gemaakt de laatste decennia, maar de psychologische ontwikkeling vandaag lijkt me niet iets om fier over te zijn. Het zijn altijd de anderen die de slechteriken zijn en daarvoor willen we ook nog wel onze mouwen opstropen, een robbertje vechten met woorden of zelfs oorlog voeren.
Vooral tegen degene die onze eigen hypocriete waarden en opvattingen niet willen appreciëren. We zien enkel de monsters die anderen zijn en beseffen niet dat onze misvattingen over onze vrijheden en levenswijze behoren tot ons eigen gecreëerde, veelkoppige monster. De oplossing ervan kan slechts komen van een denkgebied boven onze logica en conditioneringen van waaruit alle wereldproblemen zijn ontstaan.
Die kunnen pas verdwijnen als wij onszelf, ons kleine zelf en onze bestaande voor ons althans westerse structuren en denkwijze durven in vraag stellen. Dus liever dan domweg te reageren vanuit eigen westerse conditioneringen, 'likes en dislikes' à la Facebook, of de 'pros en contras' van de ordinaire goedkope politieke of filosofische praatshows op tv, vraagt Radio SPI om kritisch met uzelf en de eigen opvattingen in de clinch te gaan. Wij zullen trachten om hetzelfde te doen met onze eigen hersenspinsels.
Het is dus ook niet met mij en met de leringen van de meesters van wijsheid en Maitrea dat u de strijd moet aangaan, maar met de eigen slechte gewoonten, vastgeroeste ideeën en ideeën die ons zijn ingelepeld met de moedermelk, de opvoeding, het onderwijs en vele andere kanalen van informatie waarop we ons graag willen baseren om een idee te vormen. Genoeg gepredikt zou ik zeggen. De toestand is ernstig, ja, maar niet wanhopig.
De slechte afloop is niet een fataliteit. Er is ook zoiets als vreugdes scheppen door de uitdaging aan te gaan om het leven te willen begrijpen, of zelfs dat mysterieuze aspect waaraan sommigen de naam God willen geven. Er is ook de onuitputtelijke drang van mensen overal in de wereld die het beste uit zichzelf en anderen willen halen en creatief zijn in de beperkingen en het nemen van hindernissen die op ieders weg liggen.
Er zijn bovendien de inspirerende contacten en relaties met gelijkgestemden die ons leven zin en troost geven. Tenslotte is er nog steeds meer liefde met een grote L in de zin van cohesie en visie die maakt dat deze wereld kan verder bestaan en nog steeds bestaat. Het doel van Radio SPI is om een openbaar debat aan te zwengelen en discussiepunten aan te brengen, zodat mensen over de essentiële dingen van het leven nadenken.
Niet als een marginale bezigheid, of als men ziek wordt of in de miserie zit, hoewel we de toestand vandaag wel als dusdanig kunnen omschrijven, maar in de eerste plaats en het praktische leven eerder als een logisch gevolg daarvan te leren zien, niet omgekeerd. Vandaag wordt iedereen namelijk hoofdzakelijk geleefd door de uiterlijke omstandigheden van werk en sociale verplichtingen, niet door het zijn, en dat kan natuurlijk niet zo verder. Een mens, de mensheid is gemaakt om zichzelf te ontwikkelen en een intelligent creatief wezen te worden en zich te vormen tot een ziel in incarnatie, om ziele eigenschappen tot uitdrukking te brengen.
En daar is toch nog wat werk aan, en dat is echt wel een understatement. Dus, als we iets zinvol, hoe klein ook, kunnen bijdragen aan deze veranderende-in-transitie-zijnde wereld, via de programma's, dan zal Radio SPI haar doel hebben bereikt. Praktisch en organisatorisch gezien zal Monday Speakers Corner doorgaan op maandag. Daar zal niet alleen gepraat worden, er is ook muziek, klassiek, jazz en keltische, Ierse en elektronische muziek.
Donderdag is voor en door de Franstalige Luisteraars, met informatiejingels en lezingen in het Frans, met eigen programma's, of door medewerkers van Radio Partage. De andere programmadagen, het vrijdagse Whatsapp, Sunday morning Bliss, van ja, zondagmorgen, zie je ook voor meer informatie op de website van Radio SPI
